تفاوت روش تولید ناودانی بر اساس وزن
یکی دیگر از ویژگی‌های ناودانی که می‌تواند بر روی فرایند تولید ناودانی و استانداردهای تولید تاثیر گذار باشد، وزن ناودانی می‌باشد. انواع ناودانی را می‌توان از لحاظ وزن به گروه‌های ناودانی سبک و سنگین تقسیم بندی نمود. ناودانی سبک به نوعی از ناودانی گفته می‌شود که وزن آن از وزن تعریف شده در جدول استاندارد اشتال کمتر است. در تولید این نوع ناودانی از استاندارد ملی ایران با شماره 4477-1 و 4477-2 و استانداردهای EN 10279، DIN 1026-12 و GOST 8240 استفاده می‌شود. در مقابل ناودانی سنگین نوعی از ناودانی است که از نظر ابعاد و وزن دقیقا با مقادیر قيمت ناودانی ذکر شده در جدول اشتال مطابقت دارد. ناودانی سنگین تحت استاندارد DIN-1024 تولید می‌شود. برای درک بهتر تفاوت‌های ناودانی سبک و سنگین مقاله 8 تفاوت اصلی ناودانی سنگین و سبک را مطالعه نمایید.

ناودانی تولید شده بر اساس استاندارد اروپایی DIN-1026
ناودانی دارای استاندارد DIN EN ISO 12944-3 که در برابر خوردگی نیز ناودانی مقاوم است.
ناودانی با استاندارد فرانسه NF A 45-255
یکی از انواع ناودانی موجود در بازار ایران این ناودانی از نوع UNP است، این ناودانی از ضخامت و وزن قابل قبولی برخوردار است. در واقع می‌توان گفت وزن این نوع ناودانی‌ها، یکی از مشخصه‌های بارز آن‌ها به شمار می‌آید. ناودانی اروپایی وارداتی در سایزهای بین 30 تا 400 میلی‌متر به بازار عرضه می‌شود. در صورتی که این نوع ناودانی در داخل ایران در سایز بین 80 تا 180 میلی‌متر تولید می‌شود. از این ناودانی در کاربردهایی که نیاز به ضخامت بالای ناودانی است استفاده می‌شود. ازاین‌رو در پروژه‌های بزرگ کاربرد دارد. برای شناخت بهتر این ناودانی بهتر است به تفاوت‌های آن با ناودانی سبک توجه کنید.

ناودانی اروپایی unp
یکی از انواع ناودانی‌های موجود در بازارهای داخلی، استاندارد unp است که وزن مطلوب و ضخامت قابل‌قبولی دارد. وزن ناودانی اروپایی مشخصه بارز استاندارد unp محسوب شده و سایز آن بین ۳۰ تا ۴۰۰ میلی‌متر متغیر است؛ اما تولیدکنندگان ایرانی ناودانی اروپایی را با سایز ۸۰ تا ۱۸۰ میلی‌متر تولید کرده و به بازار عرضه می‌کنند.کاربرد ناودانی اروپایی برای پروژه‌های عمرانی بزرگ، بارزترین کارایی این محصول است.

کاربرد ناودانی‌های اروپایی
ناودانی یکی از مقاطع پرکاربرد فولادی است که استفاده‌های فراوانی در صنایع مختلف از آن می‌شود. با به دست آوردن اطلاعات در مورد ناودانی بهتر می‌توانید نسبت به کاربردهای انواع ناودانی شناخت پیدا کنید. ناودانی اروپایی به دلیل ضخامت بالایی که دارد، جهت استفاده در پروژه‌های بزرگ به صورت تکی یا جفتی مناسب است. در زیر چند نمونه از کاربردهای آن را بیان می‌کنیم.

توجه داشته باشید که مراحل تولید در روش فابریک با خروج ناودانی از خط تولید تمام نمی‌شود و یکی از مراحلی که در این روش اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد، گرفتن اعوجاج از شمش‌های گداخته است. این کار پس از نورد ابتدایی صورت می‌پذیرد. تولید ناودانی به روش فابریک به دو صورت نورد گرم و سرد انجام می‌گیرد که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد.

راه‌اندازی و نصب ناودانی اروپایی بر روی دیوار خشک، دشوار است.
پیچ شدن و اتصال ناودانی سنگین به دیوار خشک، مهارت و تمرین بسیار زیادی نیاز دارد؛ بنابراین در بیشتر موارد استفاده از ناودانی چوبی ترجیح داده می‌شود‌.
ناودانی‌های فلزی در مناطق مرطوب، مستعد زنگ‌زدگی هستند، اما اغلب آن‌ها را با ورق گالوانیزه تولید می‌کنند تا فرایند تخریب آن‌ها متوقف شود.
برش ناودانی اروپایی
به جرات می‌توان گفت که ساخت و عرضه ناودانی اروپایی سنگین، کار دشواری است، چراکه برش آن به لوازم خاص و مهارت بالایی نیاز دارد. برای برش ورق‌های فولادی بایستی از یک اره میتر یا اره مدور مجهز به تیغه برش فلز و برش‌های قلع استفاده کرد. این امر سبب می‌شود که بریدن فولاد دشوارتر از بریدن چوب باشد. بنابراین سختی کار با فولاد برای نیروی انسانی بیش از سختی کار با متریال چکش‌خواری مانند چوب، خواهد بود.